donderdag 21 mei 2009

Aandacht, aandacht, boekentip!


Tijdens de stage in de derde kleuterklas las ik het boek Eefje Donkerblauw voor. Een boek geschreven door Geert De Kockere en geïllustreerd door Lieve Baeten. Het is een heel leuk boek dat de kleuters heel erg boeit.
Voor diegene die het boekje of het verhaal niet kennen zal ik even vertellen hoe het verhaal gaat.
Eefje is een Koningin. Maar er is niemand die dit weet, behalve Eefje zelf. Ze houdt heel erg veel van donker blauw. Alles is blauw, haar huisje is blauw, haar bed, haar pyjama,… ze is ook een echte babbelkont. Een donkerblauw, beeldschoon meisje, zo mooi dat wanneer de mensen haar zien ze steeds het zelfde zeggen.
Op een dag ontmoet ze koning Goudgeel op het strand. Het wordt liefde op het tweede gezicht. Ze trouwen en krijgen kinderen, en die kinderen krijgen kinderen,…

Het boek is een echte aanrader ook al is het een vrij lang verhaal. De kleuters blijven het hele verhaal geboeid. Ik vond het dan ook erg aangenaam om met dit verhaal te werken. Ik zal het beslist nog eens gebruiken als ik een stage of les aan kleuters geef!

Brrrrrr tutuut !!!


Voor het vak beeld in het tweede jaar was het de bedoeling dat we een voertuig gingen maken met kosteloos materiaal. Er was een voorwaarde aan verbonden, iets van het voertuig moest ‘werken’. Dit wil zeggen dat er bijvoorbeeld wielen aan waren die rond draaiden, dat er misschien een stuur aan was dat draaide,… Nu we wisten wat de opdracht was moest ik enkel nog het materiaal verzamelen.
Ik ging op zoek in mijn verzameling materialen. Daar vond ik enkele blikken dozen, dozen van verschillende formaten. Hiermee moest ik nu proberen een voertuig te maken. Ik puzzelde tot ik vond dat het een originele constructie was. De algemene samenstelling die was er al, maar mijn voertuig had nog niets dat ‘werkte’. Plots kwam ik op het idee om deksels van potten te gebruiken. Dit werden de wielen van mijn voertuig, nu diende ik alles nog aan elkaar bevestigen en het voertuig was klaar.
Het resultaat is best bijzonder. Wat je niet allemaal kan doen met materialen dat je meestal gewoon in de vuilnisbak gooit.

ICT in de kleuterklas?

In het tweede jaar van de opleiding is het de bedoeling dat je tijdens de stage ICT aanbied in de kleuterklas.
Wat enkele jaren nog helemaal niet in de klassen te zien was is er nu niet meer weg te denken. Wanneer je nu in een kleuterklas komt is er veel kans dat je er een computer zal aantreffen.
Voor de kleuters van nu is het iets heel normaal. Ze werden geboren in een gedigitaliseerde wereld, waar de computer helemaal ingeburgerd is. Doordat de kleuters zo vertrouwd zijn met de computer is het onze taak om daar gebruik van te maken.
We kunnen via de computer allerlei dingen aanbieden waarbij de ontwikkeling van de kleuters gestimuleerd wordt.
Om dit zo goed mogelijk te doen zien we in de lessen ICT hulpmiddelen en programma’s om doelgericht te gaan aanbieden. Dit is dan ook zeer leerrijk, aangezien dit een onderwerp is waar ik zelf minder goed mee ben is het zeer interessant om telkens weer de mogelijkheden met de pc voor kleuters te ontdekken.

Blub... verteltas... blub




In opdracht van het vak Nederlands maakten we opnieuw een verteltas. Deze keer was het onderwerp klein wit visje. Geschreven en geïllustreerd door Guido van Genechten. Het verhaal gaat over een visje dat zijn mama kwijt is. Hij moet dus op zoek naar zijn mama. Op die zoektocht komt hij heel wat zeedieren tegen. Ze hebben allemaal een heel mooie kleur, maar geen van hen is de mama van klein wit visje.
Wat zit er nu allemaal in die verteltas?
Natuurlijk zit het verhaal er in, samen met figuurtjes om het verhaal na te spelen. Ook zitten er enkele spelletjes in. Zo kan de kleuter samen met een vriendje gaan vissen of ze kunnen mama-vis helpen haar kleuren terug te vinden. En voor diegene die dit nog niet voldoende is, voor hen is er nog een puzzel en kleurplaten.
Klein wit visje is een verhaal dat zich heel goed leent om een verteltas rond te maken. Het is een boek voor de jongste kleuters. Zij zijn nog niet altijd vertrouwd met verhalen. Daarvoor is de verteltas een goede gelegenheid om de kleuters in contact te brengen met verhalen. Ondanks het feit dat dit heel wat inspanning vraagt om deze tas te maken, heb ik er toch heel erg van genoten.

Een doeboekje voor op stage!

Naar aanleiding van de stage rond de jeugdboekenweek, kregen we de opdracht om een doe- of voel boekje te maken rond het BC.
Ik werkte rond het prentenboek dat ik gebruikte gedurende deze periode. Zo waren de personages voor de kleuters herkenbaar. Het verhaal gaat over Meneer Serrafijn. Hij maakt dromen en schrijft die neer in heel veel boeken. Wanneer er dan iemand zijn hulp vraagt dan neemt hij zijn boeken en zoekt de gepaste droom voor de mensen. De mensen vinden hem heel lief. Maar Meneer Serrafijn is niet echt gelukkig. Hij zou graag zelf eens dromen, wat hij ook probeert het lukt hem niet. Maar dan is daar juffrouw Bertha, zij helpt hem om zijn droom te laten uit komen.
Voor het Doe- boekje bedacht ik verschillende opdrachten die de kleuters kunnen doen. Ik zorgde ervoor dat het doe- boekje door verschillende kleuters te gelijk gebruikt kan worden. De opdrachten zitten allemaal afzonderlijk in het reuzenboek van Meneer Serrafijn. Ze hoeven enkel de opdracht er uit te halen waarmee zij willen bezig zijn.
Het reuzenboek is gemaakt van een wijnkistje waar ik de illustratie op schilderde die ook op het originele verhaal te zien is.

Bal Spuwer!

In de tweede jaar van de opleiding zit opnieuw het vak “beeld” geïntegreerd. Net zoals vorig jaar is het de bedoeling dat we toch enkele dingen verwezenlijken.
Dit jaar was het de bedoeling dat we een balspuwer in elkaar knutselden. De meeste vragen zich al af, wat in hemelsnaam is een balspuwer.
Het is een voorwerp dat je in de kleuterklas gebruikt, het bestaat uit een constructie van allerlei materialen en balletjes. Hoe gaat het dan in zijn werk? De kleuters doen een balletje in een van de gaten en het komt er door een ander gaatje opnieuw uit. Maar wat is de grote uitdaging dan aan een balspuwer maken?
De bedoeling was dat we een systeem bedachten zodat de kleuters een lange tijd geboeid blijven, dat ze telkens verbaast zijn waar het balletje nu uitkomt.
Op papier tekende ik eerst een schets, dit was nodig om te weten te komen hoe je het systeem gaan uitwerken. Eenmaal ik wist hoe het systeem eruit ging zien, ben ik op zoek gegaan naar allerlei materialen. Ik gebruikte kippengaas, oude stofzuigerdarmen en natuurlijk papier-maché.

Wat de hoofdtechniek moest zijn bij het afwerken.
Kortom mijn balspuwer is een pracht exemplaar geworden, al zeg ik het zelf!


Deze moet je zeker eens bezoeken!

Ik heb voor jullie twee leuke linken geplaatst. Ga zeker eens een bezoekje brengen. Ik ben er zeker van dat ze julie ook zullen boeien.

http://www.geertdekockere.be/

http://www.guidovangenechten.be/

Veel plezier!